Ouders stellen zich soms de vraag waarom hun kind holebi of transgender is. Wat de oorzaak van hun seksuele voorkeur en genderidentiteit is, is moeilijk te zeggen. Onderzoekers hebben verschillende hypothesen, maar er is geen exacte kennis over. Wellicht gaat het om een samenspel van biologische factoren (zoals de ontwikkeling van de hersenen of de genen) en sociale factoren (zoals de identiteitsontwikkeling in de eerste kinderjaren).
Je vraagt je als ouder misschien af of je kind wordt beïnvloed of aangezet door vrienden of de media? Het thema is immers de laatste jaren steeds vaker in de aandacht geweest. Ook hebben jongeren online makkelijk contact met andere jongeren die met dezelfde vragen worstelen. Het kan soms lijken alsof je tiener ‘ineens’ met het transgender- of holebithema komt aanzetten en veel LGBT+ vrienden heeft. Jongeren zijn in de puberteit erg op zoek naar hun identiteit en een omgeving waar ze zich goed voelen. Het kan zijn dat je kind online op zoek gaat naar gelijkgestemden. Vaak zijn kinderen pas open over hun gevoelens vanaf dat ze steun hebben gevonden bij een vriendennetwerk. Jongeren worstelen vaak al jaren met hun genderidentiteit of seksuele voorkeur zonder die twijfels met hun ouders te delen. Respecteer daarom het verhaal van je kind en neem het altijd serieus. Geef je kind de ruimte om uit te zoeken wat die precies wil.
Sommige ouders stellen zich de vraag of ze iets verkeerd hebben gedaan tijdens de zwangerschap of tijdens het opgroeien van hun kind. Het is belangrijk om te beseffen dat je als ouder geen invloed hebt op het feit dat je kind gendervariant, transgender of holebi is. De manier waarop je als ouder met je kind omgaat is daarentegen wel belangrijk: steun van ouders is bepalend voor het mentaal welzijn van LGBT+ jongeren. Probeer je dus als ouder te focussen op hoe je je kind het best kan ondersteunen. De vraag wat je verkeerd deed kan voor je kind ook kwetsend zijn, omdat daarmee lijkt dat dit deel van je kind ongewenst is.
Op de pagina ‘er zijn voor je kind’ vind je meer informatie over het ondersteunen van je kind.
Als ouder twijfel ik wel vaak. Noah is non-binair, en had het niet altijd gemakkelijk. Soms vroeg ik me af of ik Noahs gendervariant gedrag had moeten afwijzen, of dat ik hen op een andere manier had moeten laten kennismaken met hoe jongens en meisjes kunnen zijn. Nu begrijp ik dat Noah zich beter voelt als wij ons ook goed voelen bij hun identiteit. Ik probeer er nu meer over te leren en het niet als iets negatiefs te zien.